Απριλίου 2015 - Art of Life

Πέμπτη 16 Απριλίου 2015

"Τα παιδιά των Μπαλκονιών"

Απριλίου 16, 2015 0
…. Όταν ήμασταν παιδιά γυρνούσαμε ανέμελα στους δρόμους, βλέπαμε τους ανθρώπους να χαμογελάνε... Οι τσέπες ήταν άδειες, αλλά δεν τους ένοιαζε. Είχαν αυτά που χρειαζόντουσαν για να ζήσουν.. Χαμογελούσαν... Μοιραζόντουσαν ό,τι είχαν και δεν ζητούσαν αντάλλαγμα... Τους ενδιέφερε μόνο να περνάνε καλά με την παρέα τους, με τους δικούς τους ανθρώπους.

Πηγαίνανε για μπάνιο στην παραλία με τα ποδήλατα, μοιραζόντουσαν μια τυρόπιτα, την βενζίνη για να πάνε βόλτες, διοργάνωναν πάρτυ σε σπίτια φίλων, έπαιζαν επιτραπέζια.... Διασκέδαζαν με όποιο τρόπο μπορούσαν και περνούσαν καλά.... δεν τους ενδιέφεραν τα χρήματα, γιατί δεν είχαν. Είχαν κάτι καλύτερο από αυτά... το χαμόγελο και τις ζεστές καρδιές τους..

Τα χρόνια, όμως, περάσανε... και οι άνθρωποι αλλάξανε πάρα πολύ... Το χαμόγελο αντικαταστάθηκε από την θλίψη και τον πόνο.. Οι άνθρωποι πλέον δεν χαμογελούν.. Περπατάνε στο δρόμο με το κεφάλι σκυμμένο και αναρωτιούνται πως θα καταφέρουν να ζήσουν την οικογένειά τους, πως θα επιβιώσουν στην "ζούγκλα" που έφτιαξαν για τους ανθρώπους. Τους ενδιαφέρουν τα smartphones, τα ipad, τα tablet, οι υπολογιστές… Ωραία ζωή…!!!!

Το χρήμα κυριαρχεί παντού..! Στις ειδήσεις δεν ακούς τίποτα καλό, στους δρόμους δεν ακούς τις φωνές των παιδιών, στα σπίτια δεν ακούς την μουσική από τα πάρτυ... Χάθηκαν όλα... Οι αυτοκτονίες είναι πλέον καθημερινές. Οι άνθρωποι είναι απελπισμένοι... έχουν χαθεί σε έναν βούρκο, που οι ίδιοι δημιούργησαν κι έπεσαν μέσα... Ένα πραγματικό Χάος...

Εκείνα τα ανέμελα παιδιά, που έπαιζαν στους δρόμους, τώρα δεν αφήνουν τα παιδιά τους να βγουν από το σπίτι γιατί φοβούνται μήπως πάθουν τίποτα. Και τα παιδιά "των μπαλκονιών" δεν θα νιώσουν ποτέ την ελευθερία, όπως την ένιωσαν οι γονείς τους - πριν πάθουν μετάλλαξη!! Φωνές, νεύρα, απελπισία... κυριαρχούν παντού...

Βλέπουμε τα παιδιά μας και προσπαθούμε να βρούμε τρόπους για να μην είναι "παιδιά των μπαλκονιών". Δύσκολο όταν δουλεύεις 12 -14 ώρες.. Θέλουμε όμως να ζήσουν την ελευθερία που ζήσαμε εμείς και να μην γίνουν κι εκείνα σκυθρωπά.. να μην ανήκουν στην "μάζα" ...

Η απελπισία δεν οδηγεί πουθενά... Θα είμαστε δέσμιοι του χρήματος από εδώ και πέρα... αυτό δεν μπορούμε να το αλλάξουμε.. Αυτό που πρέπει να κάνουμε, όμως, είναι να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να χαλάσει το χαμόγελο των παιδιών μας... Να τους δώσουμε την ευκαιρία να ζήσουν - έστω - κάποια από εκείνα τα πράγματα που ζήσαμε εμείς όταν ήμασταν παιδιά...


Να μην χάσουν την ελευθερία τους....!

Αναγνώστες

Πρόταση Ομορφιάς