Μαρτίου 2016 - Art of Life

Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

Ώρα για αλλαγές

Μαρτίου 29, 2016 0
Η ελευθερία είναι ωραία... Κάθε είδους ελευθερία. Ακόμα και όταν είσαι σε μια σχέση ή σε ένα γάμο, αλλά έχεις την ελευθερία να κάνεις αυτά που σου αρέσουν χωρίς γκρίνιες, τότε είναι ωραία.

Όταν, όμως, πνίγεσαι.... τι κάνεις? Απλά, πρέπει να μαζέψεις τα κομμάτια σου και τα πράγματά σου και να φύγεις. Το πιο δύσκολο δεν είναι το να φύγεις, αλλά το να το πάρεις απόφαση ότι πρέπει να "σπάσεις" τη σιγουριά της ρουτίνας σου και να φύγεις. Να βγεις από την καθημερινότητα, στην οποία έχεις βολευτεί και να ξεκινήσεις από την αρχή. 

Αρχίζουν οι πρώτες σκέψεις.... Αξίζει να φύγω? Μήπως να δώσω άλλη μια ευκαιρία? Μήπως εγώ είμαι λάθος? Μήπως δεν είναι σωστό μετά από τόσα χρόνια...? Και προσπαθείς να απαντήσεις εσύ ο ίδιος στις ερωτήσεις σου.... Το πρωί λες ότι θα φύγεις και μέχρι το βράδυ έχεις αλλάξει εκατό φορές τη γνώμη σου. Σκέφτεσαι πως είναι η ώρα να ρωτήσεις τους φίλους σου. Να έχεις και μια δεύτερη άποψη... Κι αρχίζει ένας κυκεώνας απαντήσεων, μέσα στον οποίο νιώθεις να πνίγεσαι!!! 

Και γυρίζεις πίσω στην "εσωτερική" συζήτηση... Είναι πιο ασφαλής! Μετά από πολλές αναζητήσεις ως προς το τι θα κάνεις, συνειδητοποιείς ότι έχει έρθει η στιγμή να ανοίξεις πανιά.. Να ξεκινήσεις από την αρχή. Δεν έχει νόημα να μείνεις και να αφήσεις τα χρόνια να φεύγουν. Δεν μπορείς να αφήσεις τη ζωή να χάνεται. 

Κι αρχίζει η αναζήτηση σπιτιού. Φυσικά, η τελευταία σου επιλογή θα είναι να γυρίσεις στο σπίτι της μαμάς σου. Εκεί θα «έτρωγες» μεγάλη ήττα! Ψάχνεις, λοιπόν, κάτι κοντά στη δουλειά σου. Έτσι θα γλιτώσεις τα μεταφορικά και θα μπορείς να κοιμάσαι λίγο παραπάνω το πρωί..! 

Τελικά, γλίτωσες από τη μαμά – εν μέρει – και κατάφερες να βρεις ένα μικρό κουκλίστικο σπιτάκι. Ήρθε η στιγμή της μετακόμισης… και των αναμνήσεων. Αρχίζεις να ξεχωρίζεις τα πράγματά σου και να τα βάζεις στα κουτιά τους. Και μπαίνεις σε ένα λαβύρινθο γεμάτο αναμνήσεις. Βουρκώνεις γιατί θυμάσαι όλες τις όμορφες στιγμές που πέρασες, αλλά ταυτόχρονα πεισμώνεις γιατί άφησες τον χρόνο να φύγει χωρίς να ζήσεις κάποια πράγματα. Νιώθεις ότι ήσουν κλεισμένη σε ένα χρυσό κλουβί. Ζούσες, αλλά δεν ζούσες. Δεν ξέρεις με ποιον να νευριάσεις… Με σένα ή με εκείνον? Όταν διαλύεται μια σχέση, ποτέ δεν φταίει μόνο ο ένας. Οπότε, συνεχίζεις να μαζεύεις τα πράγματά σου.

Η μετακόμιση είναι ωραία. Μην βλέπεις μόνο την άσχημη πλευρά μιας κατάστασης. Δες και την καλή της. Μπορείς να κάνεις ό,τι θες τώρα, να καλείς όποιον θες, να διακοσμήσεις το χώρο σου με το δικό σου γούστο, να έρχεσαι και να φεύγεις όποτε θες χωρίς να δίνεις αναφορά… Μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα που είχες καιρό να κάνεις. Και το σημαντικότερο…. Να νιώσεις ελεύθερη και πάλι!! Μέχρι την επόμενη φορά…. 

Μην σε τρομάζουν οι αλλαγές. Να σε τρομάζει μόνο η ρουτίνα. Τόλμησε να αλλάξεις τη ζωή σου και μην μένεις «κολλημένη» στο παρελθόν. 


Ζήσε το παρόν τολμώντας!!!



Read more
By Anastasia at Μαρτίου 29, 2016 Δεν υπάρχουν σχόλια:
Labels: , , , , ,

Τρίτη 15 Μαρτίου 2016

Το διαζύγιο..

Μαρτίου 15, 2016 0

Όταν παντρεύεσαι είσαι σίγουρη ότι θα μείνεις για πάντα με τον άνθρωπο που διάλεξες. Για σένα υπάρχει μόνο εκείνος. Κάνεις όνειρα, έχεις σχέδια για το μέλλον και θες όλα να είναι τέλεια! Βλέπεις στην τηλεόραση αγαπημένα ζευγάρια να οδηγούνται σε επεισοδιακά διαζύγια και αναρωτιέσαι που χάθηκε η αγάπη που είχαν μεταξύ τους. Βλέπεις φιλικά ζευγάρια να χωρίζουν και να βρίζουν ο ένας τον άλλον και σκέφτεσαι πως κάποτε αγαπούσαν πολύ ο ένας τον άλλον. Ποτέ δεν σου περνάει από το μυαλό ότι υπάρχει μια μικρή πιθανότητα όλα τα όνειρά σου να γκρεμιστούν και να οδηγηθείς κι εσύ σε ένα διαζύγιο.

Τελικά, στη ζωή, τίποτα δεν είναι σίγουρο… Και μια μέρα, αποφασίζεις κι εσύ ότι πρέπει να τραβήξετε διαφορετικό δρόμο. Δεν μπορείτε πλέον να είστε άλλο μαζί. Παλαιότερα, οι γυναίκες ούτε καν τολμούσαν να ζητήσουν διαζύγιο. Οι λόγοι ήταν κυρίως οικονομικοί, αφού οι περισσότερες δεν εργαζόντουσαν ή είχαν χρόνια να εργαστούν με αποτέλεσμα να μην βρίσκουν δουλειά. Τα πράγματα σήμερα έχουν αλλάξει πολύ, αφού αρκετές είναι ανεξάρτητες.

Το διαζύγιο δεν είναι ποτέ μια εύκολη υπόθεση. Η ψυχολογία πριν και μετά την αίτηση προκαλεί άγχος και νεύρα. Οι καυγάδες είναι ένα καθημερινό φαινόμενο, ακόμα και για άσχετους λόγους. Φυσικά, κανένας από τους δύο δεν παραδέχονται ότι τελείωσε ο γάμος. Εξομολογούνται το πρόβλημά τους σε φίλους, αναζητώντας μια συμβουλή ή – ουσιαστικά – την επιβεβαίωση για την λύση που έχουν σκεφτεί, αλλά δεν θέλουν οι ίδιοι να «αντικρίσουν».

Τα πράγματα είναι σχετικά πιο εύκολα αν δεν υπάρχουν παιδιά. Μπορεί, μετά το διαζύγιο, να δημιουργηθεί μια υπέροχη φιλία – αν δεν υπάρχει αντιδικία. Στην περίπτωση που υπάρχουν παιδιά, τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα….! Τα παιδιά, σε όλες τις ηλικίες, βιώνουν άσχημα τον χωρισμό των γονιών τους. Είναι κάτι που τους στιγματίζει και τους ακολουθεί και στην ενήλικη ζωή τους. Βέβαια, σημαντικό ρόλο παίζει η ηλικία και η προσωπικότητα του κάθε παιδιού, και το κατά πόσο «επιτρέπει» στον εαυτό του να βιώνει δύσκολα αυτό το γεγονός. Είναι σημαντικός ο τρόπος που οι γονείς θα χειριστούν για την βοήθεια των ίδιων και των παιδιών τους. Ο διάλογος είναι το καλύτερο αντίδοτο για να προχωρήσουν.

Τι γίνεται όμως με το δικό σου ψυχολογικό κομμάτι; Μια τέτοια απόφαση μπορεί κάνεις χρόνια να την πάρεις. Πάντα δίνεις ευκαιρίες και σε σένα και σε εκείνον. Πάντα δικαιολογείς κάποιες καταστάσεις που σε φθείρουν ψυχολογικά. Μπορεί να σε οδηγήσουν και στην κατάθλιψη, αλλά εσύ πάντα προσπαθείς για το καλύτερο. Κάποια μέρα ξυπνάς και αναρωτιέσαι…. Τι είναι το «καλύτερο» για το οποίο παλεύεις….? Και γιατί ποτέ δεν είναι αρκετό?


Έρχεται η στιγμή που πρέπει να διαλέξεις… Ή θα μείνεις να προσπαθείς μια ζωή, αλλά ουσιαστικά θα είσαι δυστυχισμένη ή θα φύγεις και θα αρχίσεις ξανά να ζεις. Αυτή η απόφαση φαντάζει η πιο δύσκολη στη ζωή σου. Είναι δύσκολο να αλλάξεις την ρουτίνα σου, γιατί φεύγεις από την ασφάλεια και πηγαίνεις σε κάτι άγνωστο.
Ξυπνάς το πρωί και είσαι αποφασισμένη… Θα του το πεις το απόγευμα, όταν βρεθείτε μετά την δουλειά… Και αρχίζεις να μιλάς με φίλες σου… και αρχίζεις να σκέφτεσαι τη μετακόμιση.. τις αλλαγές… Και τρομάζεις! Μέχρι το απόγευμα έχεις αλλάξει 100 φορές τη γνώμη σου και αποφασίζεις να μην πεις τίποτα. Το αναβάλεις για την επόμενη μέρα… και την επόμενη μέρα… Και ο καιρός περνάει…
Όταν, πλέον, δεν αντέχεις άλλο ή καταλάβεις ότι θες να αλλάξεις ζωή, σταματάς να λες δικαιολογίες στον εαυτό σου και απλά το κάνεις. Περνάς όλα τα στάδια ενός διαζυγίου, βγαίνεις αλώβητη και καταλαβαίνεις ότι τελικά ήταν κάτι που και οι δύο θέλατε, αλλά δεν τολμούσατε να το ομολογήσετε!!
Η ζωή είναι όμορφη και πρέπει πραγματικά να ζούμε την κάθε στιγμή. Μην παραμυθιάζεις τον εαυτό σου και μην αναβάλεις συνέχεια το τέλος που είναι μπροστά στα μάτια σου, αλλά δεν θες να παραδεχθείς.
Να θυμάσαι ότι κάθε τέλος, είναι μια νέα αρχή!!!

Read more
By Anastasia at Μαρτίου 15, 2016 Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Ένας Θάνατος....

Μαρτίου 09, 2016 0

Σύμφωνα με ένα online λεξικό, "Θάνατος είναι η οριστική παύση όλων των βιολογικών λειτουργιών που υποστηρίζουν τη διαβίωση ενός οργανισμού". Για τον θάνατο έχουν γραφτεί πολλά βιβλία και υπάρχουν και πολλές εξηγήσεις για το τι μπορεί να συμβαίνει μετά.

 

 Όταν ήμασταν παιδιά, οι γονείς μας μας έλεγαν ότι όσοι "έφευγαν" πήγαιναν να κάνουν παρέα στους Αγγέλους... Αυτό έκανε πιο γλυκό τον πόνο μας. Κοιτάζαμε τον ουρανό και ξέραμε ότι είναι εκεί και μας προσέχουν μαζί με τους Αγγέλους... Μερικές φορές τους ψάχναμε κλαίγοντας, αναρωτιόμασταν τι κάνουν εκεί, που είναι, γιατί έφυγαν και μας άφησαν ενώ μας είχαν πει ότι θα είναι δίπλα μας και θα μας προστατεύουν για πάντα... Αναγκαζόμασταν όμως να συμβιβαστούμε με εκείνο που μας είχαν πει οι δικοί μας - ότι κάνουν παρέα με τους Αγγέλους...


Man, Stairs, Heaven, Old Man, Stairway, Steps, Sky


Και τα χρόνια περνάνε... και μεγαλώνουμε. Ξεχνάμε τον πόνο του χαμού που αντιμετωπίσαμε όταν ήμασταν παιδιά. Έχουμε καταφέρει να πάμε παρακάτω... Μέχρι τη στιγμή που χάνουμε κάποιον δικό μας. Η αντιμετώπιση αυτού του γεγονότος είναι δυσκολότερη από εκείνη των παιδικών μας χρόνων.... Και φυσικά γίνεται με ξεχωριστό τρόπο από τον καθένα μας. 

 

Υπάρχουν κάποιοι που δεν μπορούν να διαχειριστούν την απώλεια, ενώ άλλοι πενθούν συνεχίζοντας τις καθημερινές τους δραστηριότητες. Η διαδικασία του πένθους αποτελείται από μια περίοδο θρήνου, την οποία ακολουθεί η επούλωση της «πληγής». Κάποιοι άνθρωποι δε διαθέτουν τους κατάλληλους ψυχικούς μηχανισμούς και δυσκολεύονται πολύ να διαχειριστούν την απώλεια και το επερχόμενο πένθος.

 

Στο άκουσμα της ανακοίνωσης αρκετοί είναι εκείνοι που παγώνουν. Νομίζουν ότι τους κοροϊδεύουν. Αρνούνται να πιστέψουν ότι ένας δικός τους άνθρωπος έφυγε από τη ζωή κι εκείνη τη στιγμή έρχονται στο μυαλό όλα όσα έζησαν μαζί.. Ο πόνος μεγαλώνει όταν συνειδητοποιούμε ότι δεν μπορούμε, πλέον, να πούμε όλα εκείνα που θέλαμε να πούμε.. την επόμενη μέρα...

Εκτός από τον φυσικό θάνατο, υπάρχει και ο "ψυχικός". Σύμφωνα με τον Freud ("Μελαγχολία και Πένθος", 1915), είναι ο "θάνατος", o  που βιώνουμε όταν χάνουμε το "αντικείμενο" του πόθου μας - το τέλος μιας σχέσης. Βιώνουμε το συναίσθημα του πένθους ως φυσιολογικό πρότυπο της μελαγχολίας. 

Πιστεύουμε ότι για εμάς τελείωσε η ζωή. Φτιάχνουμε ιστορίες με το μυαλό μας - φαντασιωνόμαστε - και τις ζούμε έντονα. Κλαίμε, χτυπιόμαστε, παρακαλάμε για την επιστροφή. Σε αυτή την περίπτωση, βιώνουμε έντονα τον πόνο, γιατί το "αντικείμενο" είναι ζωντανό. Ουσιαστικά, βιώνουμε ένα τραυματικό γεγονός που μας αποδιοργανώνει και μας οδηγεί σε μια λανθάνουσα περίοδο "ψυχικής σιωπής". Μέσα από αυτή τη σιωπή, "ουρλιάζουμε" για την επιστροφή. Αρκετές φορές οδηγούμαστε σε πράξεις, τις οποίες μετά μπορεί να μετανιώσουμε.. 

Ο άνθρωπος μπορεί να αντέξει κάθε είδους πόνο, αρκεί να τον εκφράζει. Αρκεί να βρει κάποιον να τον μοιραστεί... Μην κλείνετε την πόρτα σε εκείνους που πονάνε.. 

Μια αγκαλιά μπορεί να απαλύνει τον πόνο τους και να τους κάνει να χαμογελάσουν ξανά!

 



Read more
By Anastasia at Μαρτίου 09, 2016 Δεν υπάρχουν σχόλια:
Labels: , , , , , ,

Αναγνώστες

Πρόταση Ομορφιάς