Οι παλιοί έλεγαν ότι αν θέλουμε να μας «πάει καλά» η μέρα μας,
θα πρέπει να την ξεκινάμε με χαμόγελο και θετικές σκέψεις…. μόνο!
Ωραία είναι τα λόγια, αλλά, αλήθεια, πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο στην πράξη…? Το πρώτο πράγμα που θα σκεφτείς, είναι η κρίση…. Θεωρείς ότι δεν υπάρχει λόγος να χαμογελάσεις γιατί έτσι κι αλλιώς η μέρα σου θα είναι χάλια… Θα ξυπνήσεις το πρωί και αντί να σκεφτείς ότι είσαι τυχερός που ζεις άλλη μια μέρα και είσαι υγιής, θα σκεφτείς ΟΛΑ τα προβλήματα που έχεις – δεν έχεις δουλειά, δεν έχεις λεφτά, θα σε πάρουν από την τράπεζα για να σε πρήξουν με τυχόν δάνειο που έχεις απλήρωτο, δεν έχεις φίλους, δεν έχεις πολλά που θα ήθελες να έχεις..
Και το χαμόγελο χάνεται στον λαβύρινθο των αρνητικών σκέψεων. Αλήθεια, τι καταφέρνουμε με αυτό τον τρόπο..? Έχεις σκεφτεί ποτέ? Καταφέρνουμε να κάνουμε το χατίρι των « μεγάλων δυνάμεων» ( έτσι αποκαλούν τους πολιτικούς κάποιων χωρών τα βιβλία ιστορίας). Να μας έχουν υποδουλωμένους από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Να μην χαμογελάμε και να αναζητάμε τρόπους επιβίωσης. Να μην θέλουμε να πάμε πουθενά, τα πάντα να μας κουράζουν… να «κοιμόμαστε» συνέχεια. Να καθόμαστε μπροστά από ένα χαζοκούτι συνέχεια και να ακούμε αυτά που θέλουν οι άλλοι να ακούσουμε και όχι αυτά που πραγματικά θέλουμε εμείς.
Να μας περνάνε συνέχεια αρνητικά μηνύματα και – ορισμένους – να τους οδηγούν στον θάνατο, αφού θεωρούν ότι δεν έχουν το σθένος να παλέψουν πλέον. Δεν υπάρχει νόημα…
Θεωρώ τον εαυτό μου από τα πιο τυχερά άτομα, γιατί κατάφερα να ζήσω την ανεμελιά της δεκαετίας του ’80. Θα μου πεις, ήσουν παιδί, δεν μπορούσες να καταλάβεις τα προβλήματα. Κι όμως… οι άνθρωποι τότε δεν ενδιαφερόντουσαν για τα προβλήματα. Ξυπνούσαν το πρωί και προσπαθούσαν να επιβιώσουν με το χαμόγελο ζωγραφισμένο μόνιμα στα χείλη. Δεν είχαν λεφτά, αλλά είχαν την Ζωή τους. Το πιο σημαντικό…. Δεν είχαν τηλεόραση!
Όπου κι αν κοιτάξω σήμερα, έχει χαθεί το χαμόγελο. Αν σταματήσουμε να κάνουμε και όνειρα, θα έχουμε γίνει τα "φυτά" που βλέπαμε κάποτε σε ταινίες φαντασίας και κοροϊδεύαμε!!
Αν θες, λοιπόν, να ζήσεις και να μην αφήνεις την ζωή να φεύγει έτσι απλά από τα χέρια σου…. Κλείσε την τηλεόραση και ξεκίνα να ΖΕΙΣ!!! Έχεις την ευκαιρία σου.... Μην την πετάξεις στα σκουπίδια μαζί με τα όνειρά σου!!
Ωραία είναι τα λόγια, αλλά, αλήθεια, πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο στην πράξη…? Το πρώτο πράγμα που θα σκεφτείς, είναι η κρίση…. Θεωρείς ότι δεν υπάρχει λόγος να χαμογελάσεις γιατί έτσι κι αλλιώς η μέρα σου θα είναι χάλια… Θα ξυπνήσεις το πρωί και αντί να σκεφτείς ότι είσαι τυχερός που ζεις άλλη μια μέρα και είσαι υγιής, θα σκεφτείς ΟΛΑ τα προβλήματα που έχεις – δεν έχεις δουλειά, δεν έχεις λεφτά, θα σε πάρουν από την τράπεζα για να σε πρήξουν με τυχόν δάνειο που έχεις απλήρωτο, δεν έχεις φίλους, δεν έχεις πολλά που θα ήθελες να έχεις..
Και το χαμόγελο χάνεται στον λαβύρινθο των αρνητικών σκέψεων. Αλήθεια, τι καταφέρνουμε με αυτό τον τρόπο..? Έχεις σκεφτεί ποτέ? Καταφέρνουμε να κάνουμε το χατίρι των « μεγάλων δυνάμεων» ( έτσι αποκαλούν τους πολιτικούς κάποιων χωρών τα βιβλία ιστορίας). Να μας έχουν υποδουλωμένους από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Να μην χαμογελάμε και να αναζητάμε τρόπους επιβίωσης. Να μην θέλουμε να πάμε πουθενά, τα πάντα να μας κουράζουν… να «κοιμόμαστε» συνέχεια. Να καθόμαστε μπροστά από ένα χαζοκούτι συνέχεια και να ακούμε αυτά που θέλουν οι άλλοι να ακούσουμε και όχι αυτά που πραγματικά θέλουμε εμείς.
Να μας περνάνε συνέχεια αρνητικά μηνύματα και – ορισμένους – να τους οδηγούν στον θάνατο, αφού θεωρούν ότι δεν έχουν το σθένος να παλέψουν πλέον. Δεν υπάρχει νόημα…
Θεωρώ τον εαυτό μου από τα πιο τυχερά άτομα, γιατί κατάφερα να ζήσω την ανεμελιά της δεκαετίας του ’80. Θα μου πεις, ήσουν παιδί, δεν μπορούσες να καταλάβεις τα προβλήματα. Κι όμως… οι άνθρωποι τότε δεν ενδιαφερόντουσαν για τα προβλήματα. Ξυπνούσαν το πρωί και προσπαθούσαν να επιβιώσουν με το χαμόγελο ζωγραφισμένο μόνιμα στα χείλη. Δεν είχαν λεφτά, αλλά είχαν την Ζωή τους. Το πιο σημαντικό…. Δεν είχαν τηλεόραση!
Όπου κι αν κοιτάξω σήμερα, έχει χαθεί το χαμόγελο. Αν σταματήσουμε να κάνουμε και όνειρα, θα έχουμε γίνει τα "φυτά" που βλέπαμε κάποτε σε ταινίες φαντασίας και κοροϊδεύαμε!!
Αν θες, λοιπόν, να ζήσεις και να μην αφήνεις την ζωή να φεύγει έτσι απλά από τα χέρια σου…. Κλείσε την τηλεόραση και ξεκίνα να ΖΕΙΣ!!! Έχεις την ευκαιρία σου.... Μην την πετάξεις στα σκουπίδια μαζί με τα όνειρά σου!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου