Μετανάστευση και φίλοι

Στην Ελλάδα της κρίσης οι καθημερινές συζητήσεις, πλέον, αφορούν Έλληνες που φεύγουν ή έφυγαν στο εξωτερικό. Οι πιο πολλοί χαίρονται με το γεγονός ότι τα "ελληνικά μυαλά" φεύγουν για μια καλύτερη ζωή στο εξωτερικό αντί να μείνουν σε μια κατεστραμμένη χώρα. Θεωρούν ότι η Ελλάδα σχεδόν έχει σβήσει. Δεν έχουμε δει, ακόμα, τα χειρότερα, τα οποία θα ζήσουμε όλοι εμείς οι «γενναίοι» που μένουμε πίσω.

 

Πώς νιώθουν, όμως, οι άνθρωποι που ουσιαστικά «χάνουν» εκείνους που φεύγουν για τα ξένα - οι συγγενείς, οι φίλοι, οι γνωστοί τους….? Εκτός από την χαρά, κάποιοι – φυσικό είναι – να νιώθουν ζήλια. Ζηλεύουν το γεγονός ότι οι άλλοι τα κατάφεραν ενώ οι ίδιοι όχι. Πιστεύουν ότι τα άτομα που φεύγουν δεν έχουν τα δικά τους προσόντα και περιμένουν «στη γωνία» για τη στιγμή που θα επιστρέψουν με κατεβασμένο το κεφάλι και θα τους χλευάσουν. Ζουν μόνο για εκείνη τη στιγμή! Αναρωτιέμαι, πώς είναι δυνατόν να σκέφτονται έτσι. Να μην μπορούν πραγματικά να χαρούν με την ευκαιρία του άλλου.

Να μην θέλουν να τον στηρίξουν – κυρίως ψυχολογικά – σε αυτό του το βήμα. Η ψυχολογία είναι το σημαντικότερο κομμάτι όταν μεταναστεύει κάποιος. Πάει σε μια εντελώς άγνωστη χώρα, όπου τις περισσότερες φορές δεν γνωρίζει κανέναν. Αν δεν έχει ξαναπάει για τα βασικά – σπίτι, δουλειά - πρέπει να βρει σπίτι, να βρει δουλειά, να προσαρμοστεί σε ήθη και έθιμα ενός ξένου τόπου, όπου μπορεί να είναι και ανεπιθύμητος!

Υπάρχουν, βέβαια, και τα άτομα που όταν μαθαίνουν για την αναχώρηση, στεναχωριούνται. Όχι γιατί δεν είναι εκείνοι στη θέση τους, αλλά επειδή χάνουν έναν άνθρωπο που ένιωθαν κοντά τους. Χάνουν τον φίλο τους, χάνουν τον γιο τους, χάνουν ένα σημαντικό άτομο από δίπλα τους.

Ο κάθε άνθρωπος περνάει αυτό το στάδιο με διαφορετικό τρόπο. Άλλοι απλά στεναχωριούνται, αλλά στηρίζουν και βοηθάνε όσο και όπως μπορούν. Προσαρμόζουν τη ζωή τους στα νέα δεδομένα και προχωράνε. Κάποιοι άλλοι μπορεί να το πάρουν πιο «βαριά». Κλείνονται στον εαυτό τους και αρνούνται να προχωρήσουν. Δεν θέλουν να το δεχτούν. Βέβαια, τις περισσότερες φορές, όταν μιλάνε με το φίλο τους, δείχνουν χαρούμενοι και προσαρμοσμένοι στη νέα τους ρουτίνα, αλλά λένε ψέματα ακόμα και στον ίδιο τους τον εαυτό.

 

 

Μερικές φορές, για να ηρεμήσουν ακόμα πιο πολύ τον εαυτό τους, κάνουν όνειρα ότι είτε θα επισκεφτούν τη χώρα που έχει πάει ο φίλος, είτε θα μεταναστεύσουν κι αυτοί μαζί του κάποια στιγμή! Δεν είναι κακό να ονειρεύεσαι…. Σταμάτα να κατσουφιάζεις και προσπάθησε να κάνεις αυτό που πραγματικά θες…

Χαμογέλα…. Αύριο ξημερώνει μια όμορφη μέρα χωρίς άσχημες σκέψεις. Μόνο όμορφα όνειρα…. Που θα καταφέρεις να τα κάνεις πραγματικότητα, αργά ή γρήγορα!!!