Φεύγω.... - Art of Life

Τρίτη 17 Μαΐου 2016

Φεύγω....


Είναι περασμένα μεσάνυχτα και σε έχει πάρει ο ύπνος στον καναπέ με την τηλεόραση να παίζει κάποια πολιτική εκπομπή. Εγώ, χαμένη πίσω από τον υπολογιστή μου όπως κάθε βράδυ.. Σε κοιτάζω και αναρωτιέμαι... πώς φτάσαμε ως εδώ....

Όταν ξεκινάς το ταξίδι της ζωής σου με έναν άνθρωπο, ελπίζεις ότι θα είναι το πρώτο και το τελευταίο. Κάνεις όνειρα κι έχεις πολύ όρεξη για ζωή. Ταξιδεύεις με το μυαλό σου σε μέρη μαγικά και χαμογελάς... Όλα είναι τόσο όμορφα κι ελπίζεις να είναι παντοτινά!!

Σε κοιτάζω και ταξιδεύω στο παρελθόν, ψάχνοντας να βρω κάτι που θα με κάνει να χαμογελάσω.. ξανά... Βρίσκω χαρές και λύπες και μερικές φορές καταλαβαίνω ότι τις έζησα μόνη μου. Δεν υπήρχες πουθενά.. Ή μάλλον, ήσουν αλλού κι απλά δεν το έβλεπα. Αναρωτιέμαι, που έκανα λάθος. Δεν μπορεί, κάπου έκανα λάθος... Για να μην μου δίνει σημασία τόσα χρόνια.. για να μην ασχολείται μαζί μου, να μην βγαίνουμε, να μην μιλάμε σε κανέναν.... Κάπου έχω κάνει λάθος...

Και το βρήκα... Το λάθος μου ήταν ότι ασχολήθηκα μόνο με εκείνον και ξέχασα εμένα... Έκανα ότι μπορούσα για να είναι εκείνος χαρούμενος και τελικά ποτέ δεν ήταν αρκετό. Άφησα, ξέχασα τον εαυτό μου. Ξέχασα να ντύνομαι, να φτιάχνω τα μαλλιά μου, να βγαίνω βόλτες, να καλώ φίλους στο σπίτι... Και το πιο σημαντικό... Ξέχασα να χαμογελάω!!!

Σε κοιτάζω να κοιμάσαι στον καναπέ... κι αναρωτιέμαι... Τι είναι εκείνο που πραγματικά σκέφτεσαι για μένα... Ψάχνεις να βρεις όμορφες στιγμές? Και τι είναι όμορφη στιγμή για σένα...? Όσο και να φωνάζω, όσο και να χτυπιέμαι.... δεν αλλάζει τίποτα. Εσύ είσαι πάντα απαθής.. Κανένα συναίσθημα μέσα σου δεν υπάρχει. Τόσο πολύ είχες πληγωθεί στο παρελθόν που ξέχασες να αγαπάς?

Σηκώνομαι από την καρέκλα αποφασισμένη πλέον. Δεν υπάρχει λόγος να κάθομαι άλλο εδώ.. Μαζεύω τα πράγματά μου γρήγορα πριν ξυπνήσεις... Τα πιο πολλά θα τα πάρω την επόμενη φορα που θα βρεθούμε.Θέλω τόσο πολύ να φύγω... να αναπνεύσω...Δεν ξέρω που θα πάω, αλλά δεν με νοιάζει κιόλας!


Είμαι μπροστά στην πόρτα....Σε κοιτάζω για τελευταία φορά να κοιμάσαι στον καναπέ.... Χαμογελάω, την ανοίγω και χάνομαι στα σκοτάδια...για να βρω το Φως!!
 
Suitcase, Girl, Leaving, Child, Person, Happy, Calm

1 σχόλιο:

  1. Οταν δε εκτιμανε το οτι δινεσαι ολοκληρωτικα...δεν φευγεις...ξεκινας....ηδη εχεις κερδισει την ζωη σου πισω!!σου μενει μονο η ψθχη..να συνελθει...αλλα και αυτο θα γινει!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αναγνώστες

Πρόταση Ομορφιάς