Κάποτε, ξυπνούσαμε το πρωί με χαμόγελο, χωρίς καθόλου αρνητικές σκέψεις και με "καρφωμένο" στο μυαλό μας ένα υπέροχο όνειρο - δώρο από τον φίλο μας τον Μορφέα...! Μπορεί να σε ξυπνούσαν τα παιδιά σου με χαμόγελα, χάδια και φιλιά - ότι καλύτερο θα μπορούσες να ζητήσεις!!! Η μέρα μας ξεκινούσε όμορφα και - φυσικά - συνεχιζόταν όμορφα. Καθόλου κίνηση στους δρόμους, στο γραφείο όλα καλά... πάντα υπήρχε πίεση, αλλά όταν δεν έχεις κακοπροαίρετους ανθρώπους γύρω σου, όλα πάνε καλά.. κι ας αργούσες να σχολάσεις.!
Οι εποχές άλλαξαν και μαζί τους άλλαξαν και οι άνθρωποι... αλλά όχι προς το καλύτερο! Οι όμορφες στιγμές ήταν "last year". Ξεχνάς, λοιπόν, ό,τι γινόταν κάποτε. Το πρωί είναι σπάνιο να ξυπνήσεις με χαμόγελο και να έχεις δει ένα υπέροχο όνειρο.. Ακόμα και ο Μορφέας σου "κρατάει μούτρα" και δεν σου στέλνει όμορφα όνειρα, γιατί οι σκέψεις σου ΟΛΕΣ είναι πάντα αρνητικές!! Αν έχεις παιδιά, μην περιμένεις να ξυπνήσουν πριν από εσένα και να τρέξουν στο κρεβάτι για να σε γεμίσουν φιλιά... Αυτό μπορεί να γίνει το Σαββατοκύριακο που θες να κοιμηθείς μια ώρα παραπάνω, αλλά αυτά σε ξυπνάνε από τις 06:30 το πρωί!!
Πηγαίνεις, λοιπόν, να τα ξυπνήσεις και αρχίζει η οδύσσεια της γκρίνιας.... "Όχι, δεν θέλω να ξυπνήσω, δεν θέλω να πάω σχολείο, δεν θέλω να ντυθώ, δεν θέλω να φάω, δεν θέλω τίποτα...."! Κι εσύ να πολεμάς να ετοιμάσεις τα παιδιά, να ετοιμαστείς κι εσύ, ενώ ο άντρας σου πίνει τον καφέ του - κοινώς σε έχει γραμμένη... Κι άντε να τρέξεις γρήγορα να πας τα παιδιά στο σχολείο για να ξεκινήσεις επιτέλους για την δουλειά - έχεις ήδη αργήσει...! Μέσα στο αμάξι η γκρίνια συνεχίζετε - πρέπει να πάρεις γερή δόση για όλη τη μέρα..
Κλάμα στο σχολείο, γιατί δεν ήθελε ο ένας να πάει και "μαμά, μου είπε ψέμματα ότι δεν θα πάω σχολείο" - το είπα και δεν το θυμάμαι...? Και αφού τα αφήσεις, μπαίνεις στο αμάξι, παίρνεις βαθιές ανάσες και βάζεις λίγη μουσική, έτσι για να αλλάξεις παραστάσεις και να ξεχαστείς... Τουλάχιστον έτσι ήθελες, αλλά.... Ξαφνικά, βρίσκεσαι αντιμέτωπη με την κίνηση.. Φωνές, κορναρίσματα, χαμός! Έχεις ήδη αργήσει για το γραφείο και προβλέπεις να αργείς περισσότερο... Παντού φωνές... Κι εκείνη τη στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο - ο κολλητός σου.. Κι αρχίζει κι άλλη μουρμούρα.. Ωραία, σκέφτεσαι, κι άλλη δόση γκρίνιας.. Οπότε, δεν σου έφταναν τα νεύρα που είχες ήδη, τώρα σε φουντώνει παραπάνω - για να πάει καλά η μέρα σου βρε!!
Και φτάνεις στο γραφείο - επιτέλους!! Μπαίνεις μέσα με χαμόγελο, για να σπάσεις την πρωινή γκαντεμιά... Τουλάχιστον αυτό ήλπιζες... αλλά... Λες "Καλημέρα" και σου σπάει τα τύμπανα η σιωπή... Κανένας δεν σου απαντάει, κανένας δεν σηκώνει - έστω - το κεφάλι του για να σε δει... Η απόλυτη σιωπή... "Ωχ", σκέφτεσαι, "τι με περιμένει πάλι...?"... Μουρμούρα και γκρίνια, τι άλλο???
Όταν ξεκινάει με αυτό τον τρόπο ο μήνας σου, η βδομάδα σου, η μέρα σου, είναι δυνατόν να σου πάνε όλα καλά???????????????????????????????????????????
Αφήστε, λοιπόν, την γκρίνια και την μουρμούρα και αρχίστε να ζείτε επιτέλους! Τίποτα δεν θα πάει καλά όσο είναι αυτές οι δύο στη ζωή σας. Η ζωή είναι σήμερα, όχι αύριο!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου